Kişinin yaneşeliığı cemiyet içinde kıymeti olan , kabiliyet, ekonomi ve başka davranış biçimlerini vüruttirdiği süreçlerin tümüdür.
Eğitim bilimi, önceden saptanmış esaslara göre insanların davranışlarında belli vürutmeler esenlamaya yarayan planlı etkisinde bırakır sürecidir.
Eğitim bilimi; kişinin davranışlarındaki yaşantısı yoluyla kasıtlı olarak ve isteyerek bileğmedarımaişetme meydana getirme sürecidir.
Görüldüğü gibi eğitimin bir çok teşhismı dokumalabilmektedir. Ancak, günümüzde çoğunlukla tercih edilen teşhism:
“Kişinin davranışında, kendi yaşantısı yoluyla ve kasıtlı olarak matlup yönde( eğitimin amaçlarına makul ) bileğmedarımaişetme meydana getirme sürecidir.” Şeklindedir.
Bu aşinalık göre;
· Eğitim bilimi bir süreçtir.
· Eğitim bilimi sürecinde, kişinin davranışlarının matlup yönde bileğmedarımaişettirilmesi amaçlanmaktadır.
· Davranışlarındaki bileğmedarımaişetme kasıtlı olarak gerçekleştirilmektedir.
· Eğitim bilimi sürecinde kişinin kendi yaşantıları esastır.
EĞİTİMİN SÜRECİ
Eğitimin üç anayasa öğesi vardır.
1. Lakinç
2. Öğretme ve öğrenme etkinlikleri
3. Değerlendirmeler
Eğitim bilimi amaçla başlar, öğretme-öğrenme etkinlikleriyle devam değer ve yorum ile son bulur. Sürecin bu mantığı cemi kültürler karınin ayrımsızdır. Lakinçların içeriği ve öğrenme karınin kullanılan öğretme şekilleri kültürden kültüre göre bileğmedarımaişetebilir, ancak sürecin doğbirliı bileğmedarımaişetmez.
Eğitim bilimi kapsamı ve teşhismlanması açısından çok geniş bir kavramdır. Gün boyunca birhayli filozof ve pedagog, eğitimin ne olduğuna değgin farklı farklı teşhismlamalarda bulunmuşdolaşma. Hasetmüzde ise eğitimin akseptans edilen standart teşhismı şudur: Eğitim bilimi, kişinin davranışlarında kendi yaşantıları yoluyla kasıtlı olarak istendik davranış bileğmedarımaişetikliği meydana getirme sürecidir. Bu teşhismlama ekseninde eğitimin umumi hatları çizilebilir. Bu teşhismlamanın içinde eğitime değgin temelı önemli kavramlar vardır. Özellikle “kendi yaşantıları yoluyla”, “kasıtlı olarak”, “istendik davranış bileğmedarımaişetikliği” ve “müddetç” gibi kelimeler eğitimin esas taşlarıdır.
Eğitim bilimi, kişi karınin ömür boyu devam fail bir süreçtir ve davranışlarda tadil meydana getirir. Bu davranış değişiklikleri ise kişinin kendi tecrübelerine dayanır. Davranış değişiklikleri istendik doğrusu beklentilere ve hedeflere makul olabileceği gibi istenmedik yönde bile vürutebilir. Eğitim bilimi sürecinin medarımaişetletilmesi ise kasıtlı doğrusu programlı ve programlı olabileceği gibi vürutigüzel bile olabilir. Kasıtlı olarak meydana getirilen eğitime formal terbiye, vürutigüzel meydana getirilen eğitime ise informal terbiye denir. Elan açıklayıcı bir örnek verirsek ekol, dershane, terbiye merkezleri gibi mekânlarda maruz terbiye formal; kişinin kendi çevresinden edinmiş olduğu ve planlı programlı sıfır terbiye ise informal eğitidir. Kısaca terbiye sadece okullardaki öğrenmelerle sınırlı bileğildir.
Eğitim bilimi Türleri
Eğitim bilimi türlerine göre sınıflandırıldığında formal ve informal terbiye çıkmak üzere iki tür ortaya çıkar. Formal terbiye okullarda ya da kurumlarda belli bir maksat ve program çerçevesinde gerçekleştirilir ve bu terbiye tipinin belli bir amacı vardır. Bu düzende terbiye süreci idari bir kadro ve eğitmenler aracılığıyla planlanır. İnformal terbiye ise kendi kendine vüruten hesapsız ve programsız meydana getirilen eğitimdir ki duygusal bu eğitimi toplumsal çevresinden gizil olarak edilir.
Eğitim bilimi Sistemi
Eğitim bilimi, bir model olarak ele kızılındığında ise terbiye sisteminin üç anayasa ögesi bulunmaktadır: Bunlar kaynaklar, süreçler ve çıktılardır. Menşe; eğitimin beslendiği öğretmen, öğrenci, bina, tesisat, maliyet, personel gibi fiziksel unsurlardır. Müddetç; ekol içinde gerçekleştirilen dersler, öğrenme yaşantıları ve öğüt aktiviteleridir. Çıktılar ise bireyde uzmanlık, yeterlilik, yetki, imtihan skorları gibi matlup davranış bileğmedarımaişetiklikleridir.
